Poexo (ou menta)

A unha nena moi xeitosa que pasou uns días apurados.

Vai por ti, Laura.

Mentha pulegium

Planta herbácea de folla perenne que tende a arrastrarse polo chan podendo chegar a case medio metro de altura. Esténdese moito e pode invadir outras zonas; é conveniente tela ben controlada ou tela dentro de tarros que impidan a súa estensión.
As súas flores son rosadas ou violetas en inflorescencias nacidas a partir da metade superior dos seus ramalletes.
Ten un perfume agradable.

Propiedades:Aromática, medicinal e condimentar. O seu principal uso é como dixestivo, para despois das comidas. A infusión das súas follas, flores e talos emprégase contra a tose, dores da gorxa, resfriados, gripe, asma, acidez de estómago, diarrea, gases, insomnio e problemas menstruais. Non se debe abusar, sendo conveniente deixar períodos sen tomala.
En uso externo é boa para pruídos e picaduras de insectos.
Na cociña utilízase menos: para condimentar sopas e verduras.

Solo: Húmidos. Aquí haberá que regar, pois váiselle facer seco.

Exposición: Sol

Reprodución: Rizomas, ramallos que ao tocar no chan botaron raíces.