Tromentelo

Thymus caespititius

O seu nome parece ser unha deformación de dúas voces: tomentelo e tormenta.
Tamén é coñecido como tormentelo e trementelo.

- Dime, rapaza bonita,

con que te lavas o pelo?

- Cunha herba do monte

que lle chaman tromentelo.

- Mozas dalá de alá darriba,

con que lavades o pelo?

- Lavámolo cunha pranta do monte
que se chama tromentelo.

Este subarbusto perenne é un tomiño de moi pouca altura que podemos ver ás veces nos nosos montes. Arrástrase polo chan non levantando máis de 15 cm e pode acadar, sen embargo, os 45 cm cara aos lados.
Ao tocar as súas follas solta un forte arrecendo a tomiño.
Flor rosa (tamén lila ou branca). Florece de finais da primavera ao verán.

Axeitado para plantar entre pedras de camiños pouco pisados. Práctico nas rocallas e nos xardíns de baixo mantemento.

Propiedades: aromática, medicinal e condimentar.

Solo: areento e ben drenado

Exposición: soleada

Atrae insectos útiles.